Χωρίς ζωικά στοιχεία
Κατάλληλα για vegan και vegetarians
Κατάλληλα για Νηστεία
Becel Μερίδες Μαργαρίνης 10 gr. "Ο φίλος της καρδιάς", μια μαργαρίνη με χαμηλά λιπαρά, πλούσια σε βιταμίνες, σε ω-3 και ω-6 λιπαρά. Τα μεριδάκια Becel είναι ιδανικά για να προσφέρουν απόλυτο έλεγχο μεριδοποίησης. Εξοικονομούν χρόνο στην προετοιμασία.
H καρύδα είναι σημαντική πηγή αντιοξειδωτικών στοιχείων, βιταμινών και μετάλλων. Το ανθρώπινο δέρμα αντιδρά πολύ θετικά στα ευεργετικά συστατικά της καρύδας, τα μεταλλικά άλατα και τα ιχνοστοιχεία, που βοηθούν στην αποτοξίνωσή του. Το παρθένο λάδι καρύδας είναι πολύ πλούσιο σε αντιοξειδωτικά στοιχεία, που διεισδύουν στις βαθύτερες στιβάδες της επιδερμίδας, προστατεύοντας το δέρμα από τη δημιουργία ελεύθερων ριζών. Επίσης, το λάδι από καρύδα, χάρη στη μικρή μοριακή δομή του, επιτρέπει τη γρήγορη απορρόφησή του από το δέρμα, χαρίζοντας βαθιά ενυδάτωση στην επιδερμίδα, απομακρύνοντας τα επιφανειακά νεκρά κύτταρα και αφήνοντας το δέρμα λείο, απαλό και φωτεινό. Στην κοσμετολογία, το λάδι καρύδας είναι πασίγνωστο για την αντιγηραντική και αντιοξειδωτική του δράση, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη E και φυσικά καροτένια. Επίσης, ήπιες περιπτώσεις ψωρίασης και εκζέματος καταπολεμώνται αποτελεσματικά έπειτα από συστηματική χρήση λαδιού καρύδας. Στον οργανισμό, το λαουρικό οξύ που περιέχεται σε αρκετά μεγάλο ποσοστό στην καρύδα, έχει αποδειχτεί ότι είναι αρκετά αποτελεσματικό σε παθήσεις του ανοσοποιητικού. Σε πολλά καλλυντικά καθημερινής περιποίησης της επιδερμίδας και των μαλλιών περιέχεται λάδι καρύδας για τις ιδιαίτερα θρεπτικές και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες.
100% φυτικό προϊόν, πλούσιο σε βιταμίνη D, πηγή βιταμινών Α & E. Φτιαγμένο από απλά συστατικά όπως εκλεκτά φυτικά έλαια και νερό. Αποτελεί κλασική αξία στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική, καθώς δίνει ξεχωριστή γεύση στην κάθε σας δημιουργία.
Πίνατς είναι τα αράπικα φυστίκια χωρίς τη φλούδα, ψημένα και αλατισμένα. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και κυκλοφορούν σε διάφορες μορφές (π. χ. ζολίτα ή μπονίτα).
Τα κάσιους ανακαλύφθηκαν από τους Πορτογάλους στη Βραζιλία τον 16ο αιώνα. Από τη Βραζιλία ο καρπός μεταφέρθηκε από τους ίδιους, γύρω στο 1550, στη Γκόα της Ινδίας και καλλιεργήθηκε εκεί, όπου το έδαφος ήταν πολύ πρόσφορο για τον συγκεκριμένο καρπό. Έτσι αργότερα, η Ασία και η Αφρική, έγιναν οι πιο βασικές εστίες παραγωγής των κάσιους.
