Τα Mezze Penne Tricolore αποτελούν μια μοναδική παραλλαγή των Penne Rigate αφού η γεύση της τομάτας και του σπανακιού εμπλουτίζει γευστικά το ζυμαρικό. Αποτελεί μια μοναδική γευστική πανδαισία όπου μπορεί να δώσει στο τραπέζι μια μοναδική νότα και χρωματική ζωντάνια.
Όταν θέλεις να γεμίσεις λαχανικά σε συνταγές όπως λαχανοντολμάδες, γεμιστά, ντολμαδάκια, κολοκύθια αυγολέμονο ένα είναι το ρύζι που θα σε βγάλει ασπροπρόσωπο.Επίσης το ρύζι Καρολίνα απορροφά τα λίπη και είναι ιδανικό για πιλάφι που δε θα στραγγιστεί όπως το λαχανόρυζο, το φακόρυζο, το σπανακόρυζο, τα γιουβαρλάκια ή το γαμοπίλαφο. Δεν προτείνεται για ριζότο, γιατί ο κόκκος του δεν είναι πολύ ανθεκτικός στο ανακάτεμα και σπάει γρήγορα.
Εμπλουτισμένα με φυτικές πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και υδατάνθρακες, η φάβα λειτουργεί πολλές φορές ως υποκατάστατο κρέατος για χορτοφάγους ή κατά περιόδους νηστείας. Διάσημο χαρακτηριστικό τους επίσης είναι το πολύ μικρό μέγεθος της.
Χωρίς να υστερούν καθόλου σε κομψότητα, τα μακρόστενα αυτά ζυμαρικά διαθέτουν μία ελαφρώς πιο πλατιά σιλουέτα, η οποία σας καλεί να δοκιμάσετε τη μαγειρική σας δεινότητα εξερευνώντας ιδιαίτερα πρωτότυπες και απολαυστικές συνταγές: με σάλτσα πέστο και λιάστες ντομάτες, με καλαμαράκια, τσίλι και ψητές ντομάτες ή με ψητά ντοματίνια και μυρωδικά και το αποτέλεσμα θα σας συγκλονίσει!
Ο Πασατέμπος προέρχονται από την οικογένεια cucurbita (cucurbita pepo) και είναι ένα φυσικό και πολύ θρεπτικό προϊόν. Είναι το πιο θρεπτικό κομμάτι της κολοκύθας. Το λάδι, που περιέχουν, μεταξύ 40-50%, είναι πλούσιο σε ακόρεστα λιπαρά οξέα. Ο Πασατέμπος περιέχει πολύτιμα λιπαρά οξέα, ω-6 και κυρίως λινολεϊκό οξύ
Βρίσκονται δικαιωματικά στην κορυφή των παραδοσιακών ελληνικών ζυμαρικών αφού είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με μία από τις πιο αγαπημένες και κλασικές συνταγές της ελληνικής κουζίνας, αυτή του κόκκορα με χυλοπίτες. Μακρόστενες, με πλατιά επιφάνεια, κρατούν επίσης υπέροχη συντροφιά σε κοκκινιστό μοσχαράκι ή κοτόπουλο, συνδυάζονται μοναδικά με τον πεντανόστιμο καβουρμά ενώ ακόμα και στη σπαρτιατική εκδοχή τους με θρυμματισμένη φέτα, αποτελούν την επιτομή της απλότητας και της γεύσης!
Τα κράνμπερυ είναι ένας μικρός, αλλά σπουδαίος καρπός που καταναλώνεται κυρίως είτε ως νωπό, είτε ως αποξηραμένο φρούτο, είτε ως χυμός. Φυτρώνουν μόνο στη Βόρεια Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική. Οι Ινδιάνοι τα θεωρούσαν πολύτιμα για τις ιδιότητες τους.
Κρύβουν μεγάλα οφέλη όσον αφορά στα θρεπτικά συστατικά που παρέχουν στον ανθρώπινο οργανισμό. Η διατροφική αξία των μικροσκοπικών φρούτων, με το ιδιαίτερο κόκκινο χρώμα και τη διακριτική γλυκόξινη γεύση έχει αναγνωριστεί εδώ και αρκετά χρόνια. Μελέτες έχουν δείξει ότι είναι πηγή φλαβονοειδών και βιταμινών B και C. Τρώγοντας λοιπόν, αυτούς τους καρπούς εμπλουτίζουμε τη δίαιτα μας με περισσότερα φλαβονοειδή. Πρόκειται για τις φυτικές χρωστικές ουσίες , οι οποίες ευθύνονται για το κόκκινο και το κίτρινο χρώμα των φρούτων και των λαχανικών και έχουν αντιοξειδωτικές ιδιότητες. Πέρα όμως από τις αντιοξειδωτικές ενώσεις, τα κράνμπερυ είναι ιδιαίτερα πλούσια και σε φυτικές ίνες .
Επιπλέον, αποτρέπουν την καταστροφική δράση των ελευθέρων ριζών, οι οποίες λόγω της οξειδωτικής καταστροφής που προκαλούν στα βιομόρια θεωρείται ότι αποτελούν έναν από τους κυριότερους παράγοντες της διαδικασίας της γήρανσης αλλά και πλήθος εκφυλιστικών παθήσεων όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα κ.α.Επιπροσθέτως, εδώ και αιώνες τα κράνμπερυ θεωρούνται παραδοσιακό γιατρικό για τις λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος.
Τα κράνμπερυ, μπορείτε να τα καταναλώνετε στην αποξηραμένη μορφή τους, στο πρωινό σας με γάλα, γιαούρτι ή και στη ζαχαροπλαστική, καθώς η χρήση τους είναι παρόμοια με τις σταφίδες. Τον χυμό μπορείτε να το δοκιμάσετε μαζί με χυμό πορτοκάλι, χυμό γκρέιπφρουτ, αλλά και με σόδα και λευκό κρασί. Τα κράνμπερυ είναι ιδανικά για μαρμελάδες και ζελέ χάρη στην υψηλής περιεκτικότητας πηκτίνη που περιέχουν.
Ταιριάζουν με σάλτσες όλων των ειδών: για ένα κυρίως πιάτο γευστικό συνδυάζεται τέλεια με ψάρι και λαχανικά, είναι άριστες, ακόμη και σπασμένες, όταν προστίθενται σε σούπες και πουρέ λαχανικών.
Το σινάπι ήταν γνωστό από πολύ παλιά ως θεραπευτικό και μαγειρικό βότανο. Οι αρχαίοι Έλληνες το εκτιμούσαν πολύ και ο Ιπποκράτης συνιστούσε την εσωτερική λήψη του ή καταπλάσματα με αυτό, για διάφορες παθήσεις. Οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν το κρασί με σπόρους σιναπιού και έτρωγαν τα φύλλα του ως λαχανικό. Αργότερα, η σκόνη των σπόρων του, μαζί με ξίδι, ήταν δημοφιλές καρύκευμα κρεάτων, μάλιστα αναφέρεται ότι άνοιγε την όρεξη και βοηθούσε στη χώνευση. Η σκόνη των σπόρων του προστίθεται σε σάλτσες, δίνοντας πικάντικη γεύση στα φαγητά. Ολόκληροι σπόροι ρίχνονται σε σούπες, σε μαγειρευτά κρέατα της κατσαρόλας, σε πίκλες και σάλτσες.
Είναι λευκό ρύζι, ελαφρώς πλατύ και μακρύκοκκο. Είναι πλούσιο σε άμυλο γεγονός που το καθιστά ιδανικό για ριζότο χυλωμένο, αλλά και για θεϊκό ρυζόγαλο.
Τα αμύγδαλα αποδίδουν 165 θερμίδες ανά χούφτα (30 γρ.) και περιέχουν 9 γρ. μονοακόρεστων λιπαρών οξέων, πολύ χαμηλά επίπεδα κορεσμένων λιπαρών και καθόλου χοληστερόλη. Μία χούφτα αμύγδαλων παρέχει το 35% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης σε βιταμίνη Ε, που είναι σημαντικό αντιοξειδωτικό συστατικό για τον ανθρώπινο οργανισμό.
