Υπάρχουν πολλές μαγειρικές χρήσεις του δυόσμου. Η γεύση του είναι ιδιαίτερα δημοφιλής σε κάποια ποτά, ενώ το ίδιο ισχύει και για τη χρησιμοποίησή του ως βότανο ή στο μαύρο τσάι. Το φυτό μπορεί να μαγειρευτεί σε μέντα ζελέ ως γαρνιτούρα σε κρέατα, ιδιαίτερα στο αρνί.
Ο αποξηραμένος ανανάς είναι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες καθότι δρα προστατευτικά έναντι ασθενειών και ενισχύει την προστασία κυκλοφορικού συστήματος. Έχει παρατηρηθεί επίσης πως έχει και αντιφλεγμονώδη δράση αφού βοηθά στην μείωση των τοπικών οιδημάτων (πρηξίματα) που προκαλούνται από την αρθρίτιδα.
Το σουμάκ είναι από τα πιο δημοφιλή μπαχαρικά της ανατολής. Έχει ιδιαίτερη λεμονάτη γεύση. Δοκιμάστε το στο κεμπάμπ και θα εκπλαγείται!Έχει ξυνή γεύση και μπορεί να αντικαταστήσει το λεμόνι. Ταιριάζει σε πουλερικά, αρνί, κεμπαπ, λεμονάτα,σαλάτες, πατάτες φούρνου κ.α. και δίνει μία όξινη γευστική νότα όπου το προσθέσετε. Δοκιμάστε να φτιάξετε μαρινάδες κρεατικών, βάλτε το σε χούμους ακόμα και σαν γαρνίρισμα σε όσπρια και δεν θα σας απογοητεύσει!
Το σινάπι ήταν γνωστό από πολύ παλιά ως θεραπευτικό και μαγειρικό βότανο. Οι αρχαίοι Έλληνες το εκτιμούσαν πολύ και ο Ιπποκράτης συνιστούσε την εσωτερική λήψη του ή καταπλάσματα με αυτό, για διάφορες παθήσεις. Οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν το κρασί με σπόρους σιναπιού και έτρωγαν τα φύλλα του ως λαχανικό. Αργότερα, η σκόνη των σπόρων του, μαζί με ξίδι, ήταν δημοφιλές καρύκευμα κρεάτων, μάλιστα αναφέρεται ότι άνοιγε την όρεξη και βοηθούσε στη χώνευση. Η σκόνη των σπόρων του προστίθεται σε σάλτσες, δίνοντας πικάντικη γεύση στα φαγητά. Ολόκληροι σπόροι ρίχνονται σε σούπες, σε μαγειρευτά κρέατα της κατσαρόλας, σε πίκλες και σάλτσες.
Το μαύρο πιπέρι ταιριάζει με τα πάντα, γι’ αυτό χρησιμοποιείται ευρέως στη μαγειρική, έχει δυνατή γεύση, καυτή και κάπως πικάντικη. Καλλιεργείται κυρίως στην Ινδία, στην Ινδονησία, στην Μαλαισία, στο Βιετνάμ και στην Βραζιλία. Το πιπέρι είναι το πιο εμπορικό μπαχαρικό σε όλο τον κόσμο.
Το φιστίκι Αιγίνης εκτός από πολύ γευστικός είναι και ένας εξαιρετικά ωφέλιμος καρπός! Μία μόλις χούφτα από φιστίκια Αιγίνης καλύπτει ένα σημαντικό ποσοστό των ημερήσιων αναγκών του ανθρώπινου οργανισμού σε ενέργεια.
Το θυμάρι έχει αντιπαρασιτικές, αντισηπτικές, αντιμυκητιασικές και αντιρευματικές ιδιότητες. Επί αιώνες τα εκχυλίσματα και άλλα παρασκευάσματα με βάση το θυμάρι χρησίμευαν για τη θεραπεία ασθενειών, όπως το κοινό κρυολόγημα αλλά και οι επιληπτικές κρίσεις. Η συστηματική χρήση θυμαριού βοηθά στην ανακούφιση από τα συμπτώματα πολλών ασθενειών, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η χρόνια θυρεοειδίτιδα, ο λύκος, η ινομυαλγία, ο ίλιγγος κλπ. Το θυμάρι είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων. Είναι πλούσιο σε βιταμίνες της ομάδας Β, βιταμίνη Α, βιταμίνη C και φολικό οξύ, σίδηρο, ασβέστιο και κάλιο και γι’ αυτό συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, στην παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της φλεγμονής και της οξείδωσης των κυττάρων.
