H καρύδα είναι σημαντική πηγή αντιοξειδωτικών στοιχείων, βιταμινών και μετάλλων. Το ανθρώπινο δέρμα αντιδρά πολύ θετικά στα ευεργετικά συστατικά της καρύδας, τα μεταλλικά άλατα και τα ιχνοστοιχεία, που βοηθούν στην αποτοξίνωσή του. Το παρθένο λάδι καρύδας είναι πολύ πλούσιο σε αντιοξειδωτικά στοιχεία, που διεισδύουν στις βαθύτερες στιβάδες της επιδερμίδας, προστατεύοντας το δέρμα από τη δημιουργία ελεύθερων ριζών. Επίσης, το λάδι από καρύδα, χάρη στη μικρή μοριακή δομή του, επιτρέπει τη γρήγορη απορρόφησή του από το δέρμα, χαρίζοντας βαθιά ενυδάτωση στην επιδερμίδα, απομακρύνοντας τα επιφανειακά νεκρά κύτταρα και αφήνοντας το δέρμα λείο, απαλό και φωτεινό. Στην κοσμετολογία, το λάδι καρύδας είναι πασίγνωστο για την αντιγηραντική και αντιοξειδωτική του δράση, καθώς έχει υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη E και φυσικά καροτένια. Επίσης, ήπιες περιπτώσεις ψωρίασης και εκζέματος καταπολεμώνται αποτελεσματικά έπειτα από συστηματική χρήση λαδιού καρύδας. Στον οργανισμό, το λαουρικό οξύ που περιέχεται σε αρκετά μεγάλο ποσοστό στην καρύδα, έχει αποδειχτεί ότι είναι αρκετά αποτελεσματικό σε παθήσεις του ανοσοποιητικού. Σε πολλά καλλυντικά καθημερινής περιποίησης της επιδερμίδας και των μαλλιών περιέχεται λάδι καρύδας για τις ιδιαίτερα θρεπτικές και αντιοξειδωτικές του ιδιότητες.
Ονομάζουμε το καρύδι αυτό έτσι, καθώς είναι σπασμένο στα τέσσερα. Είναι μία ιδανική επιλογή να το χρησιμοποιήσετε στη μαγειρική, τη ζαχαροπλαστική, μαζί με άλλους ξηρούς καρπούς ή σκέτο! Για να προφυλαχθεί η γεύση του, παρακαλούμε να το διατηρείτε στο ψυγείο.
Τα κάσιους ανακαλύφθηκαν από τους Πορτογάλους στη Βραζιλία τον 16ο αιώνα. Από τη Βραζιλία ο καρπός μεταφέρθηκε από τους ίδιους, γύρω στο 1550, στη Γκόα της Ινδίας και καλλιεργήθηκε εκεί, όπου το έδαφος ήταν πολύ πρόσφορο για τον συγκεκριμένο καρπό. Έτσι αργότερα, η Ασία και η Αφρική, έγιναν οι πιο βασικές εστίες παραγωγής των κάσιους.
Το φιστίκι κατάγεται από το Ιράν ενώ καλλιεργείται σε Ασία, Αμερική και σε χώρες της Μεσογείου. Στην Ελλάδα καλλιεργείται ίσως η καλύτερη ποικιλία στον κόσμο, τα φιστίκια Αιγίνης. Η μεταφορά τους στην χώρα μας έγινε τον 19ο αιώνα αφού παρατηρήθηκε η άψογη προσαρμοστικότητά του στο Αιγινήτικο έδαφος.
