Ένας ακόμα παραδοσιακός ελληνικός μεζές από νωπά φιλέτα εκλεκτού ολόφρεσκου τόνου που επιλέγονται και καθαρίζονται με ξεχωριστή φροντίδα και «ψήνονται» επί μέρες στο αλάτι και κατόπιν στην άλμη. Διατηρείται στο ηλιέλαιο κρατώντας τη γεύση του και το πλούσιο σώμα του.
Σερβίρεται με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού ή ξύδι και συνοδεύει το ούζο το τσίπουρο και τα όσπρια.
Τα κάσιους ανακαλύφθηκαν από τους Πορτογάλους στη Βραζιλία τον 16ο αιώνα. Από τη Βραζιλία ο καρπός μεταφέρθηκε από τους ίδιους, γύρω στο 1550, στη Γκόα της Ινδίας και καλλιεργήθηκε εκεί, όπου το έδαφος ήταν πολύ πρόσφορο για τον συγκεκριμένο καρπό. Έτσι αργότερα, η Ασία και η Αφρική, έγιναν οι πιο βασικές εστίες παραγωγής των κάσιους.
Τα αποξηραμένα δαμάσκηνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε διάφορες παρασκευές, όμοια με τα φρέσκα, και να προσφέρουν μία έξτρα γεύση καθώς μπορούν να δώσουν μοναδική γεύση. Πολλές φορές γεμίζονται με ξηρούς καρπούς και αποτελούν ένα ξεχωριστό θρεπτικό κολατσιό. Δαμασκηνα αποξηραμενα μπορούμε να προσθέσουμε και σε δροσερά σαλατικά. Στους γλυκούς πειρασμούς το αποξηραμεμνο δαμασκηνο θα σας ενθουσιάσει!
Ωστόσο, το αποξηραμένο δαμάσκηνο έχει αρκετά πιο γλυκιά γεύση από το φρέσκο, καθώς έχουμε συμπύκνωση των σακχάρων. Για αυτό σε γλυκές παρασκευές πρέπει να προσέχουμε με τη δοσολογία άλλων σακχάρων.
Ολόκληρη ρέγγα καπνισμένη σε ξύλα οξυάς. Ένας εκλεκτός μεζές με έντονη γεύση για το τσίπουρο και το ούζο. Ιδανική για την παρασκευή ρεγγοσαλάτας. Απαραίτητο συμπλήρωμα για τη φασολάδα ή τις φακές
Πρόκειται για ζυγιζόμενο προϊόν.
Τα καρύδια είναι μία από τις πλουσιότερες τροφές που μπορεί κανείς να καταναλώσει. Είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά. Είναι φανταστική πηγή ωμέγα-3 λιπαρών.Συμβάλλουν στην προστασία ενάντια στον καρκίνο. Συμβάλλει στη διατήρηση του σωστού βάρους. Συμβάλλουν στη σωστή γήρανση μας.Συμμετέχουν στην ομαλή λειτουργία του εγκεφάλου.
Το φιστίκι κατάγεται από το Ιράν ενώ καλλιεργείται σε Ασία, Αμερική και σε χώρες της Μεσογείου. Στην Ελλάδα καλλιεργείται ίσως η καλύτερη ποικιλία στον κόσμο, τα φιστίκια Αιγίνης. Η μεταφορά τους στην χώρα μας έγινε τον 19ο αιώνα αφού παρατηρήθηκε η άψογη προσαρμοστικότητά του στο Αιγινήτικο έδαφος.
Το σινάπι ήταν γνωστό από πολύ παλιά ως θεραπευτικό και μαγειρικό βότανο. Οι αρχαίοι Έλληνες το εκτιμούσαν πολύ και ο Ιπποκράτης συνιστούσε την εσωτερική λήψη του ή καταπλάσματα με αυτό, για διάφορες παθήσεις. Οι Ρωμαίοι αρωμάτιζαν το κρασί με σπόρους σιναπιού και έτρωγαν τα φύλλα του ως λαχανικό. Αργότερα, η σκόνη των σπόρων του, μαζί με ξίδι, ήταν δημοφιλές καρύκευμα κρεάτων, μάλιστα αναφέρεται ότι άνοιγε την όρεξη και βοηθούσε στη χώνευση. Η σκόνη των σπόρων του προστίθεται σε σάλτσες, δίνοντας πικάντικη γεύση στα φαγητά. Ολόκληροι σπόροι ρίχνονται σε σούπες, σε μαγειρευτά κρέατα της κατσαρόλας, σε πίκλες και σάλτσες.
Περιέχουν υψηλής ποιότητας και καλά λίπη, πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και απαραίτητες βιταμίνες και ανόργανα συστατικά που βοηθούν πολύ στη συγκέντρωση.
Σε αντίθεση με το ηλιέλαιο, οι ωμοί ηλιόσποροι είναι καλύτεροι και πολύ πιο υγιεινοί. Οι ηλιόσποροι έχουν εξαιρετική ισορροπία μεταξύ μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.
